กรณีที่ 1 : ผิวพื้นคอนกรีตเก่าเป็นน้ำปูนที่แห้งไม่แข็งแรง ไม่เหมาะกับการยึดเกาะทับผิว (Laitance) หรือเป็นผิวมันท็อปปิ้ง (Loose mortar topping) ที่พร้อมจะหลุดร่อน

• วิธีประเมินผิว

ใช้วิธีกรีดด้วยมีด (Knife test) ถ้าเป็นฝุ่นง่าย มีรอยลึกจากการกรีด ได้ถึง 2 มม. หรือแซะด้วยมีดออกเป็นฝุ่นง่าย แสดงว่าเป็นชั้นน้ำปูนอ่อนแอ ไม่เหมาะกับการเทคอนกรีตทับหน้า

• การเตรียมผิว

ผิวที่อ่อนแอจะต้องถูกกัดออกด้วย เครื่องขัดเตรียมผิวคอนกรีต (Concrete scarifier) ให้ได้ความหยาบตามมาตรฐานสถาบันซ่อมแซมคอนกรีตระหว่างประเทศ มีค่าความหยาบระหว่าง 4-6 (The International Concrete Repair Institute-ICRI csp 4-6) จนถึงชั้นที่แข็งแรง ทั้งนี้ เครื่องขัดเตรียมผิวคอนกรีต (Concrete scarifier) จะทำให้ผิวหยาบ (Rough profile) เหมาะกับการยึดเกาะ ส่วนกรณีท็อปปิ้งหลุดร่อนจากผิวคอนกรีต ต้องสกัดและเทท็อปปิ้งใหม่ ปกติควรมีค่ารับน้ำหนักไม่น้อยกว่า 210 กก./ตร.ซม. ที่ 28 วัน ดูดฝุ่นและเช็ดด้วยผ้าม็อบหมาด

• หลีกเลี่ยง

การฉีดบ่มนํ้าปริมาณมากๆ ลงบนผิวที่เตรียมไว้แล้วเนื่องจากเฟอร์โรบอนด์ 111 มีสารเคมีป้องกันการถูกแย่งน้ำและมีไพรเมอร์ที่มีส่วนผสมของน้ำซึ่งจะแทรกซึมลงไปยึดเกาะบนผิวคอนกรีตที่แห้ง หากพื้นอิ่มนํ้ามากเกินไปไพรเมอร์จะไม่สามารถแทรกลงไปได้และนํ้าที่บ่มจะไม่มีทางระบายออก จึงอาจดันแผ่นผิวของ เฟอร์โรบอนด์ 111 ให้บวมเป็นจุดๆได้ เพราะเซ็ทตัวเร็วมากกว่ากว่าการระบายความชื้นของปูนปกติ จึงต้องเตรียมผิวเหมือนกับงานพื้นอีพ็อกซี่โรงงานอุตสาหกรรม (Epoxy industrial floor)

กรณีที่ 2 : ผิวพื้นเก่าเคลือบสารที่เป็นอุปสรรคต่อการยึดเกาะทั้งที่มองเห็นได้ง่ายและที่สังเกตได้ยาก เช่น น้ำยาบ่ม, น้ำมัน, สารกันน้ำและอีพ็อกซี่

• วิธีประเมินผิว

ใช้วิธีหยดด้วยน้ำ (Drop test)  หากทดลองหยดน้ำบนผิวแล้วหยดน้ำกลมเหมือนน้ำบนใบบัว ดูดซึมช้า ภายใน 10 วินาที ยังไม่ซึมหมด แสดงให้เห็นว่า น่าจะมีสารเคลือบผิวอยู่

• การเตรียมผิว

ใช้เครื่องขัดผิว (Floor grinding) เป็นใบลูกถ้วยเพชร หมุนขัดบนผิวเพื่อลอก สารเคลือบผิวออก หรือใช้เครื่องยิงเม็ดเหล็ก (Shot blast) เพื่อกัดผิวหน้าออกประมาณ 1 มม. ให้ผิวหยาบสะอาด ทั้งนี้ควรทดสอบหยดน้ำอีกครั้งหลังเตรียมผิวและทดลองเท คอนกรีตทดสอบ 1-2 ตร.ม. ก่อนเทแผงใหญ่

กรณีที่ 3 : ผิวพื้นเก่ามีคราบกาวกระเบื้องติดอยู่

• วิธีประเมินผิว

กรณีกาว แอสฟัลท์ คัทแบ็ค ไม่มีส่วนผสมของแอสเบสทอส (Cut-Back asphalt adhesive-non asbestos) พื้นผิวทั่วไปจะเป็นยางสีดำ ให้สังเกตการแห้งกรอบ หรือยังเหนียวชื้นอยู่

• การเตรียมผิว

ใช้เครื่องกัดผิว (Scarifier) เพื่อรื้อพื้นผิวเดิมออกให้มากที่สุด (มากกว่า 80% โดยเฉพาะเศษที่แห้งกรอบ) ทั้งนี้หากยังมีคราบกาวดำติดแน่นหลงเหลืออยู่บ้าง (20%) เฟอร์โรบอนด์ 111 สามารถยึดเกาะกับกาวชนิดนี้ได้ โดยจะมีแรงยึดเกาะประมาณ 0.5 MPa อย่างไรก็ตาม ควรเตรียมผิวให้หยาบสะอาดที่สุดเป็นลำดับแรก

*กรณี กาวชนิดทำปฎิกริยาต่อแรงกดและเหนียวเหนอะอยู่เสมอ (Tacky Or Pressure Sensitive adhesive)

กาวกลุ่มนี้ไม่สามารถยึดเกาะกับ เฟอร์โรบอนด์ 111 ได้ ต้องรื้อผิวกาวออกด้วยเครื่องกัดผิว (Scarifier) เท่านั้น ให้สะอาดเห็นผิวคอนกรีตเดิม 100% ฉีดล้างพื้นผิวเติมที่เตรียมผิวไว้แล้วด้วยเครื่องฉีดนํ้าแรงดันสูง

1. การประสานพื้นคอนกรีตเก่า-ใหม่ภายในอาคาร

ผสมส่วนผสมให้เข้ากัน ปั่นด้วยสว่านรอบต่ำ 400-600 รอบ/นาที นาน 1-3 นาที ให้เป็นเนื้อเดียวกัน จากนั้นทา

ด้วยแปรงสลัดน้ำ เป็นชั้นประสานหนา 1-2 มม. และเทปูนทราย หรือคอนกรีตทับหน้าตามทันที (ห้ามรอชั้นประสานแห้ง)

2. งานฉาบบาง 1-3 มม. แต่งผิวผนังคอนกรีต

ผสมส่วนผสมให้เข้ากัน ปั่นด้วยสว่านรอบต่ำ 400-600 รอบ/นาที นาน 1-3 นาที ให้เป็นเนื้อเดียวกัน จากนั้นนำ

ไปฉาบแต่งผิวคอนกรีตบาง 1-3 มม.

3. งานสลัดดอก เพื่อเป็นหนามให้ปูนฉาบยึดเกาะ

ผสมส่วนผสมให้เข้ากัน จากนั้นใช้ไม้กวาดทางมะพร้าว หรือแปรง สลัดส่วนผสมให้ติดกับพื้นผิวเสาให้เป็นปุ่มแหลม

ทั่วบริเวณ ทิ้งแห้งอย่างน้อย 3 วัน ก่อนฉาบปูนทับ